Tot voor kort zat ik bij een broodfonds. Super sympathiek idee, zo’n broodfonds. Met maximaal 50 mensen zorg je voor elkaar als er iemand ziek wordt. Nadeel bleek dat er verplichtte meetings zijn en de animo om de taken te verdelen laag is. Dus ook wel gedoe. In ieder geval niet zorgeloos.
Via mijn collega Mark hoorde ik van sharepeople. Dat is hetzelfde idee, maar dan zonder dat je elkaar kent. In een grote groep mensen met elkaar afspreken dat je voor elkaar zorgt. Mocht je ziek worden krijg je tot een bepaald bedrag per maand gedoneerd. Met een maximum van 2 jaar.
Net aangemeld en dat was super eenvoudig. Aangemeld via mijn collega Mark en zo krijgen hij en ik 3 maanden gratis. Wel zo sympathiek van sharepeople.
Een uur later hoor ik over een klant met een gezwel in zijn nek. Schrik. Bijna even oud als ik. Jonge kinderen. Mijn god. Waar beland je in? Van niets naar iets in een week tijd. Behandeling direct gestart. Megaveel ellende.
Niet zorgen dat je ziek wordt is eenvoudiger gezegd dan gedaan. En als je het wel wordt is het fijn om te weten dat je voorlopig even ziek kunt zijn. Regel het. Nu. Niet later.
Wil je van mij een uitnodiging dan kan dat. Stuur me een berichtje. Dan hebben we allebei 3 maanden gratis. Wel zo smpathiek van Sharepeople.